ᦆᦱᧃᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɡraːnꟲ², จากจีนเก่า 懶 (OC *raːnʔ); ร่วมเชื้อสายกับไทย คร้าน, ลาว ຄ້ານ (ค้าน), อีสาน คร้าน, คำเมือง ᨣᩕ᩶ᩣ᩠ᨶ (ค‍ร้า‍น), เขิน ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ (ฅ้า‍น), ไทใหญ่ ၶၢၼ်ႉ (ข๎าน), ไทดำ ꪋ꫁ꪱꪙ (จฺ้าน), ไทใต้คง ᥑᥣᥢᥳ (ฃ๎าน)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /xaːn˩/

คำคุณศัพท์

ᦆᦱᧃᧉ (ฅ้าน) (อักษรไทธรรม ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ, คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦆᦱᧃᧉ)

1. เกียจคร้าน

   ᦅᦳᧃ ᦙᧅ ᦊᦴᧈ ᦡᦻ ᦔᦲᧃ ᦅᦳᧃ ᦆᦱᧃᧉ

   คุน มัก ห‍ยู่ ดาย ปีน คุน ฅ้าน

   คนชอบอยู่เฉย เป็นคนเกียจคร้าน