ภาษามอญ

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ในวรรณกรรมมอญคลาสสิก จะพบคำว่า ရမာန် (รมาน์)

การออกเสียง

แก้ไข

คำวิสามานยนาม

แก้ไข

မန် (มน์)

  1. มอญ
    ဘာသာမန်
    ภาสามน์
    ภาษามอญ
    ဂကူမန်
    คกูมน์
    ชาวมอญ

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

คำสืบทอด

แก้ไข
  • เขมร: មន (มน)
  • พม่า: မွန် (มฺวน์)

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากสันสกฤต मन्त्र (มนฺตฺร)

คำกริยา

แก้ไข

မန် (มน์)

  1. ใส่ไวรัสแห่งการรักษาลงใน {ยาน้ำ} โดยท่องบทสวดซ้ำมนต์เสน่ห์หรือสูตรวิเศษท่องมนต์คาถากล่าวคาถารักษาหรือคำชั่วร้าย
    คำพ้องความ: ဗဂိုဟ်မန် (พคิุห์มน์)

คำนาม

แก้ไข

မန် (มน์)

  1. เสน่ห์ หรือ สูตรวิเศษ

อ้างอิง

แก้ไข
  1. จำปี ซื่อสัตย์ (2007[2008]) พจนานุกรมไทย-มอญ สำเนียงมอญลพบุรี [Thai-Mon (Lopburi Dialect) Dictionary] (in ไทย), ปทุมธานี: วัดจันทน์กะพ้อ
  2. Shorto, H.L. (1962) A Dictionary of Modern Spoken Mon[1], London: Oxford University Press. Searchable online at SEAlang.net.

ภาษามอญแบบไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำวิสามานยนาม

แก้ไข

မန် (transliteration needed)

  1. อีกรูปหนึ่งของ มฺอน