ສີ່
ภาษาลาว
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *siːᴮ, จากจีนยุคกลาง 四 (MC sijH), จากซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *b-ləj; ร่วมเชื้อสายกับไทย สี่, คำเมือง ᩈᩦ᩵ (สี่), ไทลื้อ ᦉᦲᧈ (สี่), ไทดำ ꪎꪲ꪿ (สิ่), ไทใหญ่ သီႇ (สี่), ไทใต้คง ᥔᥤᥱ (สี่), อาหม 𑜏𑜣 (สี), ปู้อี sis, จ้วง seiq
การออกเสียง
แก้ไข- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [siː˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [siː˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ສີ່
- สัมผัส: -iː
- คำพ้องเสียง: ຊີ່ (ซี่) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)
เลข
แก้ไขສີ່ • (สี่)