ສະງ້າ

ภาษาลาว

รากศัพท์

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 午 (MC nguX); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᨦ᩶ᩣ (สง้า), ไทลื้อ ᦉᦇ (สง), อีสาน ชะง้า, เวียดนาม Ngọ (หง่อ)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [sa(ʔ˧˥).ŋaː˥˨]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [sa(ʔ˩˨).ŋaː˧˦]
• การแบ่งพยางค์: ສະ-ງ້າ
• สัมผัส: -aː

คำวิสามานยนาม

ສະງ້າ • (สะง้า)

1. (โหราศาสตร์) ปีมะเมีย

   ປີສະງ້າ

   ปีสะง้า

   ปีมะเมีย

ดูเพิ่ม

• (นักษัตรจีน): ໃຈ້ (ใจ้) ເປົ້າ (เป็้า) ຍີ່ (ยี่) ເໝົ້າ (เห‍ม็้า) ສີ (สี) ໃສ້ (ใส้) ສະງ້າ (สะง้า) ມົດ (ม็ด) ສັນ (สัน) ເຮົ້າ (เฮ็้า) ເສັດ (เสัด) ໄຄ້ (ไค้)