ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์แปฺร
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbprɛɛ
ราชบัณฑิตยสภาprae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/prɛː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

ยืมมาจากภาษาเขมรกลาง ប្រែ (ปฺแร)

คำกริยา แก้ไข

แปร (คำอาการนาม การแปร)

  1. เปลี่ยนกลายไปจากลักษณะหรือภาวะเดิม
คำประสม แก้ไข

รากศัพท์ 2 แก้ไข

ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษาพม่า ပြည် (ปฺรญ์); ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 หรือก่อนหน้านั้น ตัวสะกด -ည် สามารถออกเสียงเป็น [i/e/ɛ/ɪ̃][1] พงศาวดารไทยจึงถอดอักษรเป็น "แปร"

คำวิสามานยนาม แก้ไข

แปร

  1. ชื่อเมืองหนึ่งในพม่า (ပြည်မြို့)

อ้างอิง แก้ไข