แช่ง

ภาษาไทย

ร่วมเชื้อสายกับลาว ແຊ່ງ (แซ่ง), คำเมือง ᨩᩯ᩠᩵ᨦ (แช่ง), เขิน ᨩᩯ᩠᩵ᨦ (แช่ง), ไทลื้อ ᦶᦋᧂᧈ (แช่ง)

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		แช็่ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chɛ̂ng
	ราชบัณฑิตยสภา	chaeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕʰɛŋ˥˩/^{(สัมผัส)}

แช่ง (คำอาการนาม การแช่ง)

แช่ง (คำอาการนาม การแช่ง)