เสาวนีย์

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาบาลี สวนีย (“น่าฟัง”); ร่วมรากกับ สวนีย

การแบ่งพยางค์		เสา-วะ-นี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǎo-wá-nii
	ราชบัณฑิตยสภา	sao-wa-ni
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/saw˩˩˦.wa˦˥.niː˧/^{(สัมผัส)}

เสาวนีย์