เด็กแนว

ภาษาไทย

รากศัพท์

เด็ก +‎ แนว; บ้างก็ว่า เด็กแนว ย่อมาจาก เด็กที่มีแนวทางเป็นของตัวเองและเป็นเด็กที่กล้าคิด กล้าตัดสินใจ ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น และมีความเป็นตัวของตัวเองสูง

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เด็ก-แนว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dèk-nɛɛo
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	dek-naeo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/dek̚˨˩.nɛːw˧/^{(สัมผัส)}

คำนาม

เด็กแนว (คำลักษณนาม คน)

(ภาษาปาก, สแลง) เด็ก ที่แตกต่าง จาก เพื่อน

การใช้

มักต่อด้วยชื่อสถานที่ที่ไม่ค่อยเป็นที่พึงประสงค์ของคนทั่วไป เช่น เด็กแนว (ตะเข็บชายแดน) หมายถึงเด็กที่ทำตัวแตกต่างจากเด็กทั่วไป จนถูกอุปมาว่าเป็นเด็กแถวตะเข็บชายแดน