หว่าง

ภาษาไทย

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຫວ່າງ (หว่าง), ไทใหญ่ ဝၢင်ႈ (ว้าง), อาหม 𑜈𑜂𑜫 (บง์), จ้วง vangq (หว่าง), จ้วงแบบจั่วเจียง vangq (หว่าง); ร่วมรากกับ ระหว่าง

การแบ่งพยางค์		หฺว่าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wàang
	ราชบัณฑิตยสภา	wang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/waːŋ˨˩/^{(สัมผัส)}

หว่าง