วิหค
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต विहग (วิหค) หรือภาษาบาลี วิหค
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | วิ-หก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wí-hòk |
ราชบัณฑิตยสภา | wi-hok | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wi˦˥.hok̚˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
วิหค
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ แก้ไข
วิห (“ฟ้า”) + คมฺ (“ธาตุ=ไป”) + กฺวิ (“ผู้”)
คำนาม แก้ไข
วิหค ช.
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "วิหค" (เพศชาย)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | วิหโค | วิหคา |
กรรมการก (ทุติยา) | วิหคํ | วิหเค |
กรณการก (ตติยา) | วิหเคน | วิหเคหิ หรือ วิหเคภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | วิหคสฺส หรือ วิหคาย หรือ วิหคตฺถํ | วิหคานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | วิหคสฺมา หรือ วิหคมฺหา หรือ วิหคา | วิหเคหิ หรือ วิหเคภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | วิหคสฺส | วิหคานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | วิหคสฺมิํ หรือ วิหคมฺหิ หรือ วิหเค | วิหเคสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | วิหค | วิหคา |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
วิหค
- ผู้ไปฟ้า