ขีณาสพ

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาบาลี ขีณาสว (“(ผู้)สิ้นอาสวะแล้ว”); เทียบภาษาสันสกฤต क्षीणाश्रव (กฺษีณาศฺรว)

การแบ่งพยางค์		ขี-นา-สบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kǐi-naa-sòp
	ราชบัณฑิตยสภา	khi-na-sop
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰiː˩˩˦.naː˧.sop̚˨˩/^{(สัมผัส)}

ขีณาสพ