ผึ่งผาย

ภาษาไทย

รากศัพท์

ผึ่ง + ผาย

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [pʰɯ̃ŋ˨˩.pʰäːj˩˥]
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ผึ่ง-ผาย

คำวิเศษณ์

ผึ่งผาย

1. มีรูปตรงไหล่กางอย่างสง่า ไม่คู้ค้อม, มีท่าทางเป็นสง่าผ่าเผย