ปฏิภาณ
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | ปะ-ติ-พาน | [เสียงสมาส] ปะ-ติ-พา-นะ- | [เสียงสมาส] ปะ-ติ-พาน-นะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpà-dtì-paan | bpà-dtì-paa-ná- | bpà-dtì-paan-ná- |
ราชบัณฑิตยสภา | pa-ti-phan | pa-ti-pha-na- | pa-ti-phan-na- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pa˨˩.ti˨˩.pʰaːn˧/(สัมผัส) | /pa˨˩.ti˨˩.pʰaː˧.na˦˥./ | /pa˨˩.ti˨˩.pʰaːn˧.na˦˥./ |
คำนาม
แก้ไขปฏิภาณ
ภาษาบาลี
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขเขียนด้วยอักษรอื่น
- (อักษรละติน) paṭibhāṇa
- (อักษรพราหมี) 𑀧𑀝𑀺𑀪𑀸𑀡 (ปฏิภาณ)
- (อักษรเทวนาครี) पटिभाण (ปฏิภาณ)
- (อักษรเบงกอล) পটিভাণ (ปฏิภาณ)
- (อักษรสิงหล) පටිභාණ (ปฏิภาณ)
- (อักษรพม่า) ပဋိဘာဏ (ปฏิภาณ) หรือ ပꩦိꧤႃꧣ (ปฏิภาณ)
- (อักษรไทย) ปะฏิภาณะ
- (อักษรไทธรรม) ᨷᨭᩥᨽᩣᨱ (ปฏิภาณ) หรือ ᨸᨭᩥᨽᩣᨱ (ปฏิภาณ)
- (อักษรลาว) ປຏິຠາຓ (ปฏิภาณ) หรือ ປະຏິຠາຓະ (ปะฏิภาณะ)
- (อักษรเขมร) បដិភាណ (ปฏิภาณ)
- (อักษรจักมา)
รากศัพท์
แก้ไขปฏิ + ภาณ หรือ ปฏิ + ภณฺ + ณ
คำนาม
แก้ไขปฏิภาณ ก.
- ไหวพริบ, ความสามารถพูดโต้ตอบได้ฉับไว, ความเฉียบแหลม, ความแจ่มแจ้ง
การผันรูป
แก้ไขตารางการผันรูปของ "ปฏิภาณ" (เพศกลาง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | ปฏิภาณํ | ปฏิภาณานิ |
กรรมการก (ทุติยา) | ปฏิภาณํ | ปฏิภาณานิ |
กรณการก (ตติยา) | ปฏิภาเณน | ปฏิภาเณหิ หรือ ปฏิภาเณภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | ปฏิภาณสฺส หรือ ปฏิภาณาย หรือ ปฏิภาณตฺถํ | ปฏิภาณานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | ปฏิภาณสฺมา หรือ ปฏิภาณมฺหา หรือ ปฏิภาณา | ปฏิภาเณหิ หรือ ปฏิภาเณภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ปฏิภาณสฺส | ปฏิภาณานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | ปฏิภาณสฺมิํ หรือ ปฏิภาณมฺหิ หรือ ปฏิภาเณ | ปฏิภาเณสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | ปฏิภาณ | ปฏิภาณานิ |
ตารางการผันรูปของ "ปฏิภาณ" (เพศกลาง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ |
---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | ปฏิภาณํ |
กรรมการก (ทุติยา) | ปฏิภาณํ |
กรณการก (ตติยา) | ปฏิภาเณน |
สัมปทานการก (จตุตถี) | ปฏิภาณสฺส หรือ ปฏิภาณาย หรือ ปฏิภาณตฺถํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | ปฏิภาณสฺมา หรือ ปฏิภาณมฺหา หรือ ปฏิภาณา |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ปฏิภาณสฺส |
อธิกรณการก (สัตตมี) | ปฏิภาณสฺมิํ หรือ ปฏิภาณมฺหิ หรือ ปฏิภาเณ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | ปฏิภาณ |