ดูเพิ่ม: ไว้

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

เทียบจีนยุคกลาง (MC khwaejH); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩅᩮᩥ᩠ᨿ (เวิย) หรือ ᩅᩰᩫ᩠ᨿ (โว็ย), ลาว ໄວ (ไว), ไทลื้อ ᦺᦞ (ไว), ไทใหญ่ ဝႆး (ไว๊), ไทใต้คง ᥝᥭᥰ (วั๊ย), อาหม 𑜈𑜩 (บย์)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

ไว (คำอาการนาม ความไว)

  1. ลักษณะที่เคลื่อนไหว หรือสามารถคิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที
    เด็กคนนั้นเดินไว

คำพ้องความ

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ไว

  1. เคลื่อนไหว คิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที
    ไวเข้ารถจะออกแล้ว

คำพ้องความ

แก้ไข