บันลือ

ภาษาไทย

ยืมมาจากเขมร បន្លឺ (บนฺลื)

การแบ่งพยางค์		บัน-ลือ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ban-lʉʉ
	ราชบัณฑิตยสภา	ban-lue
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ban˧.lɯː˧/^{(สัมผัส)}

บันลือ (คำอาการนาม การบันลือ หรือ ความบันลือ)