ทุบตี

ภาษาไทย

รากศัพท์

ทุบ + ตี

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [tʰup̚˥.tiː˧]
• คำอ่านภาษาไทย: ทุบ-ตี

คำกริยา

ทุบตี (คำอาการนาม การทุบตี)

1. ทำร้ายร่างกายด้วยการทุบ ตี เตะ ต่อย เป็นต้น