ทุติยสุรทิน
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี ทุติย (“ที่สอง”) + สูร (“ดวงอาทิตย์”) + ทิน (“วัน”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ทุ-ติ-ยะ-สุ-ระ-ทิน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tú-dtì-yá-sù-rá-tin |
ราชบัณฑิตยสภา | thu-ti-ya-su-ra-thin | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰu˦˥.ti˨˩.ja˦˥.su˨˩.ra˦˥.tʰin˧/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ทุติยสุรทิน