ขี่เก๋ง
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ขี่-เก็๋ง | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kìi-gěng |
| ราชบัณฑิตยสภา | khi-keng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰiː˨˩.keŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำกริยา
แก้ไขอ้างอิง
แก้ไข- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 22.