ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ขี่ +‎ เก๋ง (ตัดจากรถเก๋ง)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ขี่-เก็๋ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkìi-gěng
ราชบัณฑิตยสภาkhi-keng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰiː˨˩.keŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ขี่เก๋ง

  1. มีรถยนต์ส่วนตัวใช้
    เมื่อก่อนขึ้นรถเมล์ เดี๋ยวนี้เขาขี่เก๋งแล้ว

อ้างอิง

แก้ไข