ขีณาสพ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี ขีณาสว (“(ผู้)สิ้นอาสวะแล้ว”); เทียบภาษาสันสกฤต क्षीणाश्रव (กฺษีณาศฺรว)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ขี-นา-สบ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǐi-naa-sòp |
ราชบัณฑิตยสภา | khi-na-sop | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰiː˩˩˦.naː˧.sop̚˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ขีณาสพ