ขิงแก่

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ขิง-แก่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kǐng-gɛ̀ɛ
	ราชบัณฑิตยสภา	khing-kae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰiŋ˩˩˦.kɛː˨˩/^{(สัมผัส)}

ผู้อาวุโส ที่มี ความสามารถมีประสบการณ์
ผู้บริหารชุดนี้ ใคร ๆ ก็ว่าเป็นขิงแก่เพราะแม้จะอายุมากแต่ก็มีประสบการณ์

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 22.