ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี กลฺยาณ (ดี, งาม) + อชฺฌาสย (นิสัย, จุดประสงค์, จินตนาการ); เหมือนกัลยาณ +‎ อัชฌาสัย

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
กัน-ละ-ยา-นัด-ชา-ไส
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgan-lá-yaa-nát-chaa-sǎi
ราชบัณฑิตยสภาkan-la-ya-nat-cha-sai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kan˧.la˦˥.jaː˧.nat̚˦˥.t͡ɕʰaː˧.saj˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

กัลยาณัชฌาสัย

  1. อัธยาศัยอันดีงาม