ᩉ᩠ᨿᨠ

ภาษาเขิน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨿᨠ (หยก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦠᧅᧈ (เห่ก, “เหล็กวิลาด”), ภาษาไทใหญ่ ႁဵၵ်ႇ (เห่ก), ภาษาไทดำ ꪬꪸꪀ (หย̂ก), ภาษาไทใต้คง ᥞᥥᥐᥱ (เห่ก), ภาษาอาหม 𑜍𑜢𑜀𑜫 (ริก์, “ตะกั่ว”)

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /heːk˨˨/

คำนาม

ᩉ᩠ᨿᨠ (หยก)

1. โลหะชนิดหนึ่ง (อาจเป็นดีบุก)
2. สังกะสี

คำพ้องความ

• ᩉᩖᩮᨠᨧᩬᨯ (หเลกจอด)
• ᩉᩖᩮᨠᨹᩮᩨ᩠ᨠ (หเลกเผืก)
• ᩉᩖᩮᨠᩈᩢ᩠ᨦᨠᩡᩈᩦ (หเลกสังกะสี)