ภาษาคำเมือง แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

  • (ถอดอักษรและถอดเสียง) เมือ

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mɯəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เมือ หรือ เมื้อ, ภาษาอีสาน เมือ, ภาษาลาว ເມືອ (เมือ), ภาษาเขิน ᨾᩮᩬᩨ (เมอื), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙᦲ (เมี), ภาษาไทดำ ꪹꪣ (เม), ภาษาไทใหญ่ မိူဝ်း (เมิ๊ว), ภาษาไทใต้คง ᥛᥫᥰ (เม๊อ̂)

การออกเสียง แก้ไข

  • (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɯa˧˧/
  • (ส่วนใหญ่ในเชียงใหม่, ลำพูน, แม่ฮ่องสอน) คำอ่านภาษาไทย: เมือ
  • (ส่วนใหญ่ในเชียงราย, ลำปาง, พะเยา, แพร่, น่าน) คำอ่านภาษาไทย: เมอ

คำกริยา แก้ไข

ᨾᩮᩬᩥᩋ (เมอิอ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨾᩮᩬᩥᩋ)

  1. (อกรรม) ไป
  2. (อกรรม) กลับ
    ᨾᩮᩬᩥ᩵ᩋᨯᩱᨧᩢᨾᩮᩬᩥᩋᨷ᩶ᩤ᩠ᨶ
    เมอิ่อไดจัเมอิอบ้าน
    เมื่อไหร่จะกลับบ้าน

คำพ้องความ แก้ไข

กลับ

อ้างอิง แก้ไข

  • พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.