ᥛᥫᥰ

ภาษาไทใต้คง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mɯəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เมือ หรือ เมื้อ, ภาษาอีสาน เมือ, ภาษาลาว ເມືອ (เมือ), ภาษาคำเมือง ᨾᩮᩬᩥᩋ (เมอิอ), ภาษาเขิน ᨾᩮᩬᩨ (เมอื), ภาษาไทลื้อ ᦵᦙᦲ (เมี), ภาษาไทดำ ꪹꪣ (เม), ภาษาไทใหญ่ မိူဝ်း (เมิ๊ว)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /mə˥˧/

คำกริยา

ᥛᥫᥰ (เม๊อ̂) (อักขรวิธี 1963 ᥛᥫ̈)

1. (อกรรม) กลับคืน

   ᥛᥫᥰᥞᥫᥢᥰ

   เม๊อ̂เห๊อ̂น

   กลับบ้าน

คำประสม

• ᥛᥫᥰᥘᥫᥴ (เม๊อ̂เล๋อ̂)

 

อ้างอิง

• Luo, Y. (1999). A dictionary of Dehong, Southwest China. The Australian National University, Research School of Pacific and Asian Studies, Pacific Linguistics.