ᦉᦲᧃᧉ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɕin˩˧/

รากศัพท์ 1

จากภาษาไทดั้งเดิม *selꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เส้น, ภาษาลาว ເສັ້ນ (เสั้น), ภาษาเขิน ᩈᩮ᩠᩶ᨶ (เส้น), ภาษาไทใหญ่ သဵၼ်ႈ (เส้น), ภาษาไทใต้คง ᥔᥥᥢᥲ (เส้น), ภาษาแสก แซ̂น; เทียบภาษาจีนยุคกลาง 線 (MC siᴇn^H)

คำนาม

ᦉᦲᧃᧉ (สี้น) (อักษรไทธรรม ᩈᩥ᩠᩶ᨶ)

1. เส้น (สิ่งที่มีลักษณะเป็นสาย)
2. อาหารเส้น เช่น เส้นก๋วยเตี๋ยวหรือเส้นบะหมี่

คำลักษณนาม

ᦉᦲᧃᧉ (สี้น)

1. เส้น

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ซิ่น, ภาษาลาว ສິ້ນ (สิ้น), ภาษาอีสาน สิ้น, ภาษาไทดำ ꪎꪲ꫁ꪙ (สิ้น), ภาษาคำเมือง ᩈᩥ᩠᩶ᨶ (สิ้น), ภาษาเขิน ᩈᩥ᩠᩶ᨶ (สิ้น), ภาษาไทใหญ่ သိၼ်ႈ (สิ้น), ภาษาไทใต้คง ᥔᥤᥢᥲ (สี้น), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜃𑜫 (สิน์)

คำนาม

ᦉᦲᧃᧉ (สี้น) (อักษรไทธรรม ᩈᩥ᩠᩶ᨶ, คำลักษณนาม ᦕᦹᧃ)

1. ซิ่น
2. กระโปรง
3. ชุดของผู้หญิง