ᦃᦲᧈ
ภาษาไทลื้อ
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *kʰwiːᴮ, จากจีนยุคกลาง 騎 (MC gje)[1]; ร่วมเชื้อสายกับไทย ขี่, คำเมือง ᨡᩦ᩵ (ขี่), ลาว ຂີ່ (ขี่), เขิน ᨡᩦ᩵ (ขี่), ไทดำ ꪄꪲ꪿ (ฃิ่), ไทใหญ่ ၶီႇ (ขี่), อาหม 𑜁𑜣 (ขี), จ้วง gwih
การออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /xiː˧˥/
คำกริยา
แก้ไขᦃᦲᧈ (ฃี่) (อักษรไทธรรม ᨡᩦ᩵, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦃᦲᧈ)
อ้างอิง
แก้ไข- ↑ Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.