ၽွင်းမိူင်း

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

ၽွင်း (ผ๊อ̂ง, “ปกครอง”) +‎ မိူင်း (เมิ๊ง, “เมือง”)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pʰɔŋ˥.mɤŋ˥/
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ผ๊อง.หฺม๊+เ-ิง/
• สัมผัส: -ɤŋ

คำนาม

ၽွင်းမိူင်း • (ผ๊อ̂งเมิ๊ง)

1. เจ้าเมือง, ผู้ปกครองประเทศ, ชนชั้นขุนนาง