ແຂ້ວ

ดูเพิ่ม: ແຂ່ວ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *χeːwꟲ; ร่วมเชื้อสายกับไทย เขี้ยว, คำเมือง ᨡ᩠ᨿ᩶ᩅ (ข‍ย้ว), อีสาน แข่ว หรือ แข้ว, ไทดำ ꪵꪄ꫁ꪫ (แฃ้ว), ไทขาว ꪵꪄꪫꫂ, ไทใหญ่ ၶဵဝ်ႈ (เข้ว), อาหม 𑜁𑜢𑜈𑜫 (ขิว์), จ้วง heuj

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [kʰɛːw˧˩]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [kʰɛːw˥˥˨]
• การแบ่งพยางค์: ແຂ້ວ
• สัมผัส: -ɛːw

คำนาม

ແຂ້ວ • (แข้ว)

1. ฟัน, เขี้ยว