ดูเพิ่ม: แข้ว

ภาษาอีสาน

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข
  • (ตามนิรุกติศาสตร์) แข้ว

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *χeːwꟲ; ร่วมเชื้อสายกับไทย เขี้ยว, คำเมือง ᨡ᩠᩶ᨿᩅ (ข้ยว), ลาว ແຂ້ວ (แข้ว), ไทใหญ่ ၶဵဝ်ႈ (เข้ว), อาหม 𑜁𑜢𑜈𑜫 (ขิว์), จ้วง heuj

คำนาม

แก้ไข

แข่ว

  1. ฟัน, เขี้ยว