ดูเพิ่ม: แข้ว

ภาษาอีสาน แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

  • (ตามนิรุกติศาสตร์) แข้ว

รากศัพท์ แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *χeːwꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เขี้ยว, ภาษาคำเมือง ᨡ᩠᩶ᨿᩅ (ข้ยว), ภาษาลาว ແຂ້ວ (แข้ว), ภาษาไทใหญ่ ၶဵဝ်ႈ (เข้ว), ภาษาอาหม 𑜁𑜢𑜈𑜫 (ขิว์), ภาษาจ้วง heuj

คำนาม แก้ไข

แข่ว

  1. ฟัน, เขี้ยว