ຖົ່ວ

ดูเพิ่ม: ຖົວ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *tʰuəᴮ¹, จากจีนยุคกลาง 豆 (MC duwH); ร่วมเชื้อสายกับไทย ถั่ว, คำเมือง ᨳ᩠ᩅᩫ᩵ (ถ‍ว็่), เขิน ᨳ᩠ᩅᩫ᩵ (ถ‍ว็่), ไทลื้อ ᦷᦏᧈ (โถ่), ไทดำ ꪖ꪿ꪺ (ถั่ว), ไทขาว ꪖꪺꫀ, ไทใหญ่ ထူဝ်ႇ (ถู่ว), ไทใต้คง ᥗᥨᥝᥱ (โถ่ว), พ่าเก ထုဝ် (ถุว์), อาหม 𑜌𑜥 (ถู) (ในคำ 𑜉𑜀𑜫𑜌𑜥 (มก์ถู))

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [tʰuːə̯˧]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [tʰuːə̯˧˨]
• การแบ่งพยางค์: ຖົ່ວ
• สัมผัส: -uːə̯
• คำพ้องเสียง: ທົ່ວ (ท็่ว) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)

คำนาม

ຖົ່ວ • (ถ็่ว)

1. (ໝາກ~) ถั่ว