ຊັ່ງ
ภาษาลาว แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟaŋᴮ, เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาจีนยุคกลาง 秤 (MC tsyhingH, “ตราชู”) หรือ 稱 (MC tsyhing|tsyhingH, “ชั่งน้ำหนัก”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชั่ง, ภาษาไทลื้อ ᦋᧂᧈ (ชั่ง), ภาษาไทใหญ่ ၸင်ႈ (จั้ง), ภาษาจ้วง caengh
การออกเสียง แก้ไข
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [saŋ˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [saŋ˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ຊັ່ງ
- สัมผัส: -aŋ
- คำพ้องเสียง: ສັ່ງ (สั่ง) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)