โก๊ะ

ดูเพิ่ม: โกะ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โก๊ะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gó
	ราชบัณฑิตยสภา	ko
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/koʔ˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

โก๊ะ

1. (ภาษาปาก, สแลง) ผลุบผลับและขี้หลงขี้ลืม

   แม่คนนี้โก๊ะจริง ๆ ตกบันไดได้ทุกวัน

2. (ภาษาปาก, สแลง) เซ่อ ๆ, ไม่ทันคำพูดคน

   เพื่อนปล่อยมุกตลก เขาหัวเราะกันไปหมดแล้ว เธอยังนั่งไม่รู้เรื่องอยู่ได้ โก๊ะจริง ๆ

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 19.