เอกสิทธิ์

ภาษาไทย

เอก +‎ สิทธิ์; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ privilege

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		เอก-กะ-สิด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	èek-gà-sìt
	ราชบัณฑิตยสภา	ek-ka-sit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔeːk̚˨˩.ka˨˩.sit̚˨˩/^{(สัมผัส)}

เอกสิทธิ์