เต้าหยิน
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 道人／道人 (“ผู้นับถือลัทธิเต๋า”)[1]
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | เต้า-หฺยิน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtâo-yǐn |
| ราชบัณฑิตยสภา | tao-yin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /taw˥˩.jin˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขเต้าหยิน
ดูเพิ่ม
แก้ไขอ้างอิง
แก้ไข- พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร