ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากสันสกฤต आभरण (อาภรณ) หรือบาลี อาภรณ

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์อา-พอน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงaa-pɔɔn
ราชบัณฑิตยสภาa-phon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔaː˧.pʰɔːn˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

อาภรณ์

  1. (ภาษาหนังสือ) เครื่องประดับ, บางครั้งก็รวมถึงเสื้อผ้าด้วย

ลูกคำ

แก้ไข