อรรถาภิธาน:โง่
ภาษาไทย แก้ไข
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ความหมาย: เขลา, ไม่ฉลาด แก้ไข
คำพ้องความ แก้ไข
- กลวง
- กำเลา
- กินแกลบ
- กินแกลบกินรำ
- กินหญ้า
- กินรำ
- ขลาดเขลา
- ขี้เท่อ
- เขลา
- ควาย [⇒ อรรถ.]
- เคี้ยวเอื้อง
- งั่ง
- งี่เง่า
- งี่เง่าเต่าตุ่น
- เง่า
- โง่
- โง่เขลา
- โง่เขลาเบาปัญญา
- โง่งม
- โง่เง่า
- โง่เง่าเต่าตุ่น
- เฉาโฉด
- โฉด
- โฉดเฉา
- โฉดเขลา
- โฉดเขลาเบาปัญญา
- ซื่อ
- ซื่อบื้อ
- เซ่อ
- เซอะ
- เต่า
- ทาสปัญญา
- ทึบ
- ทึ่ม
- ทุย
- บ้านนอก
- บ้านนอกคอกนา
- บื้อ
- เบาปัญญา
- ปัญญาแค่หางอึ่ง
- ปัญญาทึบ
- ปัญญาเท่าหางอึ่ง
- ปัญญาอ่อน
- ปัญญาอับ
- ฟาย
- มนท์
- โมมูห์
- โมมูหะ
- ลาว
- สมองกลวง
- สมองทึบ
- หัวทึบ
- หัวปลาทอง
- อนธะ
- อันธะ
- อับ
คำตรงข้าม แก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ฉลาด