ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี อนุช (ผู้เกิดภายหลัง)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์อะ-นุ-ชา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงà-nú-chaa
ราชบัณฑิตยสภาa-nu-cha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔa˨˩.nu˦˥.t͡ɕʰaː˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

อนุชา

  1. น้องชาย, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระอนุชา

ดูเพิ่ม

แก้ไข

ภาษาบาลี

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

อนุชา

  1. พหูพจน์ กรรตุการกของ อนุช
  2. พหูพจน์ สัมโพธนการกของ อนุช
  3. เอกพจน์ สัมปทานการกของ อนุช