ห่อ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰrɔːᴮ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩬᩴ᩵ (หอํ่) หรือ ᩉᩕᩬᩴ᩵ (หรอํ่), ภาษาลาว ຫໍ່ (หํ่), ภาษาไทลื้อ ᦠᦸᧈ (ห่อ̂), ภาษาไทดำ ꪬꪷ꪿ (หํ่), ภาษาไทขาว ꪬꪮꫀ, ภาษาไทใหญ่ ႁေႃႇ (ห่อ̂), ภาษาไทใต้คง ᥞᥨᥝᥱ (โห่ว), ภาษาพ่าเก ꩭေႃ (หอ̂), ภาษาอาหม 𑜍𑜦𑜡 (รอ̂), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง hoq
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ห่อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hɔ̀ɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | ho | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hɔː˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา แก้ไข
ห่อ (คำอาการนาม การห่อ)
คำนาม แก้ไข
ห่อ
- ของที่หุ้มด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น
- ห่อพัสดุ
- ห่อของขวัญ
คำลักษณนาม แก้ไข
ห่อ
- เรียกของที่หุ้มด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น
- ขนมห่อหนึ่ง
- ข้าว 2 ห่อ