สิ้นเชิง

ภาษาไทย

รากศัพท์

สิ้น +‎ เชิง

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สิ้น-เชิง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sîn-chəəng
	ราชบัณฑิตยสภา	sin-choeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sin˥˩.t͡ɕʰɤːŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

สิ้นเชิง (คำอาการนาม การสิ้นเชิง)

1. สิ้นท่า, หมดท่า, หมดชั้นเชิง

   อันธพาลเมื่อเจอนักสู้เข้าก็สิ้นเชิงนักเลง

คำกริยาวิเศษณ์

สิ้นเชิง

1. ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, ทุกประการ

   ข่าวลือนี้ไม่มีมูลความจริงโดยสิ้นเชิง

   โครงการนี้ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง

การใช้

มักใช้กับคำ โดย หรือ อย่าง เป็น โดยสิ้นเชิง หรือ อย่างสิ้นเชิง