ล้มลุกคลุกคลาน

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ล้ม-ลุก-คฺลุก-คฺลาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lóm-lúk-klúk-klaan
	ราชบัณฑิตยสภา	lom-luk-khluk-khlan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/lom˦˥.luk̚˦˥.kʰluk̚˦˥.kʰlaːn˧/^{(สัมผัส)}

ล้มลุกคลุกคลาน (คำอาการนาม การล้มลุกคลุกคลาน)

หก ล้มหกลุก
ฝนตกหนักถนนเป็นโคลน เขาต้องวิ่งหนีฝนล้มลุกคลุกคลานไปตลอดทาง

สะดุดตอไม้ล้มลุกคลุกคลาน
(ในเชิงเปรียบเทียบ) ซวดเซ, ไม่มั่นคง, ตั้งตัวไม่ติด
ชีวิตของเขาต้องล้มลุกคลุกคลานอยู่ตลอดเวลา

เขาล้มลุกคลุกคลานมาหลายปีกว่าจะตั้งตัวได้