ดูเพิ่ม: มัว และ มฺีว

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ไม่ทราบรากศัพท์

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์มั่ว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmûua
ราชบัณฑิตยสภาmua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mua̯˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

มั่ว (คำอาการนาม การมั่ว)

  1. สุมกัน, รวมกัน, ออกัน, ประชุม
  2. (ภาษาปาก) พูดซึ่งไร้สาระ ไร้ความ หรือโม้
    เด็กดื้อชอบพูดมั่วกันไปกันมา

คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข

มั่ว (คำอาการนาม ความมั่ว)

  1. ปะปนกันจนแยกไม่ออก
    วางของมั่วไปหมด