มัจฉา

ดูเพิ่ม: มิจฉา และ มิจฺฉา

ภาษาไทย

ยืมมาจากบาลี มจฺฉา, รูปกรรตุการกพหูพจน์ของ มจฺฉ (“ปลา”)

การแบ่งพยางค์		มัด-ฉา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mát-chǎa
	ราชบัณฑิตยสภา	mat-cha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/mat̚˦˥.t͡ɕʰaː˩˩˦/^{(สัมผัส)}

มัจฉา