พสุ

ภาษาไทย

ยืมมาจากสันสกฤต वसु (วสุ) หรือบาลี วสุ

การแบ่งพยางค์		พะ-สุ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pá-sù
	ราชบัณฑิตยสภา	pha-su
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pʰa˦˥.suʔ˨˩/^{(สัมผัส)}

พสุ

พสุ

พสุ