พสุ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वसु (วสุ) หรือภาษาบาลี วสุ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พะ-สุ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pá-sù
	ราชบัณฑิตยสภา	pha-su
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰa˦˥.suʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

พสุ

1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) อีกรูปหนึ่งของ วสุ

คำวิสามานยนาม

พสุ

1. อีกรูปหนึ่งของ วสุ

คำคุณศัพท์

พสุ

1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) ดี, เลิศ, ประเสริฐ
2. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) ใจดี, กรุณา