พร่อง
ดูเพิ่ม: พร้อง
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *broːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ພ່ອງ (พ่อง), คำเมือง ᨻᩕᩬ᩵ᨦ (พรอ่ง) หรือ ᨽᩬ᩵ᨦ (ภอ่ง), ᨽᩬ᩵ᨦ (ภอ่ง), ไทลื้อ ᦘᦸᧂᧈ (ภ่อ̂ง), ไทใหญ่ ၽွင်ႈ (ผ้อ̂ง), จ้วงแบบจั่วเจียง pyongh, จ้วง byongh
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | พฺร็่อง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | prɔ̂ng |
| ราชบัณฑิตยสภา | phrong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰrɔŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขพร่อง (คำอาการนาม ความพร่อง)
คำกริยา
แก้ไขพร่อง (คำอาการนาม การพร่อง)