ป่าว
ดูเพิ่ม: ปาว
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *paːwᴮ, จากจีนยุคกลาง 報 (MC pawH); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸ᩵ᩣ᩠ᩅ (ป่าว), ลาว ປ່າວ (ป่าว), ไทลื้อ ᦔᦱᧁᧈ (ป่าว), ไทดำ ꪜ꪿ꪱꪫ (ป่าว), ไทใหญ่ ပၢဝ်ႇ (ป่าว), ไทใต้คง ᥙᥣᥝᥱ (ป่าว), พ่าเก ပွ် (เปา), อาหม 𑜆𑜨𑜧 (ปอ̂ว์), จ้วง bauq
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | ป่าว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpàao |
ราชบัณฑิตยสภา | pao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /paːw˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยา
แก้ไขป่าว (คำอาการนาม การป่าว)
ภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pàaw/