ปฏิญญา

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากบาลี ปฏิญฺญา (“รู้เฉพาะ”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปะ-ติน-ยา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpà-dtin-yaa
	ราชบัณฑิตยสภา	pa-tin-ya
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pa˨˩.tin˧.jaː˧/(สัมผัส)

คำนาม

ปฏิญญา

1. การให้คำมั่นสัญญาหรือการแสดงยืนยันโดยถือเอาสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือความสุจริตใจเป็นที่ตั้ง

คำพ้องความ

• ประดิชญา
• ประติชญา