ติงต๊อง
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากภาษาเสฉวน 顛東／颠东 (dian1 dong1, “มึนงง, สับสน, โง่เขลา”)[1]
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ติง-ต๊อง | ติ๊ง-ต๊อง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dting-dtɔ́ɔng | dtíng-dtɔ́ɔng |
| ราชบัณฑิตยสภา | ting-tong | ting-tong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tiŋ˧.tɔːŋ˦˥/(สัมผัส) | /tiŋ˦˥.tɔːŋ˦˥/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
แก้ไขติงต๊อง (คำอาการนาม ความติงต๊อง)