ดัชนี:ภาษามอญ/ဖ

က, ခ, ဂ, ဃ, ၚ, စ, ဆ, ဇ, ၛ, ည, ဋ, ဌ, ဍ, ဎ, ဏ, တ, ထ, ဒ, ဓ, န, ပ, ဖ, ဗ, ဘ, မ, ယ, ရ, လ, ဝ, သ, ဟ, ၜ, ၝ, အ

ဖ

ဖ (ผ) [พะ]1.พยัญชนะตัวที่22ของมอญ. 2.ก.พิง,แพะ.
ဖကေက် (ผเกก์) [พะเกียก]ก.เหลา,ลับให้คม,เสี้ยม,ฝน.
ဖကေတ် (ผเกต์) ดู ဗကေတ်
ဖကောတ် (ผโกต์) [พะโกด]น.ระเบียง.
ဖကောဝ် (ผโกว์) [พะโก]น.แร่,ตะกั่ว.
ဖကောဝ်ဒျိုၚ် (ผโกว์ทฺยิุง์) [พะโกตฺฺยิาง]น.ตะกั่วดำ,แร่ยังไม่ถลุง.
ဖကောဝ်ဗတာၚ် (ผโกว์พตาง์) [พะโกแปฺ.ตาญ]น.สังกะสี.
ဖကောဟ် (ผโกห์) [พะโก.ฮ] 1.ก.เหลา,ไส,ทำให้เรียบ. 2.น.ดินสอ.
ဖကောဟ်တၟံ (ผโกห์ตฺมํ) [พะโก.ฮตะมอ.]น.ดินสอหินใช้เขียนกระดานชนวน.
ဖကိုတ် (ผกิุต์) [พะกอด]ก.ตวาด,ตะเพิด.
ဖဂီု (ผคิํุ) [พะเกิฺม]ก.อุ่น,ทำให้อุ่น.
ဖဂိုဟ် (ผคิุห์) [พะเกฺอ.ฮ]ก.เป่า,พ่นลม.
ဖဍတ် (ผฑต์) [พะดอด] 1.น.ประกาย,สะเก็ด(ไฟ). 2.ก.ลั่น,ปะทุ. 3.ก.บี้ เช่น บี้เหา. 4.ก.ฟัก(ไข่). 5.ก.เป็นตุ่ม.
ဖဍတ်ပမတ် (ผฑต์ปมต์) [พะดอดปะมอด]น.สะเก็ดไฟ,ประกายไฟ.
ဖဍန် (ผฑน์) [พะดอน]ก.ย่อ,ทำให้แคบเข้า,ย่น. 2.น.การย่อ,การผ่อน.
ဖဍအ် (ผฑอ์) [พะดอ.]ก.พอง.
ဖဍာန် (ผฑาน์) [พะดาน]ก.กาง,กั้น,กำบัง. 2.น.เพดาน.
ဖဍာပ် (ผฑาป์) [พะดาบ]ก.พับ,ปะ,แปะ,ติด(ซึ่งสามารถแกะออกไป).
ဖဍဳ (ผฑี) [พะดี]น.เสื้อคลุม. 2.ก.แผ่คลุม.
ဖဍုက် (ผฑุก์) [พะเดิก]ก.ทำให้เปียก,รด,ราด.
ဖဍုန် (ผฑุน์) [พะดุน] 1.ก.ทรงเจ้า,เข้าทรง. 2.ก.ตั้งไว้ที่หมิ่นเหม่ที่เสี่ยงต่อการตกหล่นลงโดยง่าย.
ဖဍုဟ် (ผฑุห์) [พะดุฮ]ก.ทำให้สุก,บ่ม.
ဖဍေက် (ผเฑก์) [พะเดียก]ก.ทำให้เปียก,รด.
ဖဍေပ် (ผเฑป์) [พะเดบ]ว.หงอ,ไม่ห้าวหาญ,ขี้ขลาด.
ဖဍောၚ်ကအ် (ผโฑง์กอ์) ดู ခဍောၚ်ကအ်
ဖဍောၚ်လမိတ် (ผโฑง์ลมิต์) [พะโดงแลฺ.มิฺด]ก.ทำให้เหนื่อย,อ่อนใจ.
ဖဍောတ် (ผโฑต์) [พะโดด] 1.ก.สวด,ท่อง. 2.ก.ย่อสัดส่วน,ทำให้เล็กลง.
ဖဍံၚ် (ผฑํง์) [พะดอง]ก.บวม,พอง,นูน,ป่อง.
ဖဍိုက် (ผฑิุก์) [พะดิาก]ก.บรรทุก เช่น ลำเลียงใส่รถหรือเกวียนเป็นต้น.
ဖဍိုက်ဂဝ (ผฑิุก์คว) [พะดิากแกฺ.แวฺ.]ก.ดูถูก,ดูหมิ่น,ทำให้อับอาย.
ဖဍိုန် (ผฑิุน์) [พะดอน]ก.ทำให้อ่อน,ลดระดับ,ทำให้จาง.
ဖဍိုပ် (ผฑิุป์) [พะดาบ]ก.พับ,หุบ.
ဖဍဵု (ผเฑอ̂) ดู ပဍဵု
ဖဍိုဟ် (ผฑิุห์) [พะดอ.ฮ]ก.กรอง.
ဖတက် (ผตก์) [พะตัก]ก.หกคะเมน,ตีลังกา,กลับหัวกลับหาง เช่น นอนกลับหัวกลับหาง.
ဖတန် (ผตน์) ดู ဗတန်
ဖတုန် (ผตุน์) [พะตุน]น.การชักพา,การชักสื่อ. 2.ก.ชักสื่อ,ชักพา.
ဖတုမ် (ผตุม์) [พะตุม]ก.ตก,หล่น.
ဖတိုက် (ผติุก์) [พะติาก]ก.รบ
ဖတိုက်စ (ผติุก์จ) [พะติากเจีย.]ก.ปล้น,จี้.
ဖတိုက်ပၞာန် (ผติุก์ปฺนาน์) [พะติากปะนาน]ก.ทำสงคราม,ออกศึก.
ဖတိုက်ဖတုန် (ผติุก์ผตุน์) [พะติากพะตุน]ก.เร่ง,เร่งเร้า,เตือน,กระตุ้น.
ဖတိုက်ဖ္အောဝ် (ผติุก์ผฺโอว์) [พะติากพะโอ]ก.รณรงค์,ชักชวน.
ဖဒၚ် (ผทง์) ดู ဒဒၚ်
ဖန (ผน) [พะนะ]น.ว่านน้ำ.
ဖနာတ်က္ၜၚ် (ผนาต์กฺบง์) [พะนาดกะบัง]น.ชะเอมเทศ.
ဖနိန် (ผนิน์) [พะนิน]ก.พก,เหน็บไว้ชายผ้านุง.
ဖနဳ (ผนี) [พะนอย]ก.ทำหก.
ဖနုၚ် (ผนุง์) [พะเนิง]ว.เค็ม.
ဖနဴ (ผเนา) [พะนาว]ก.ปน,ผสม,เคล้า.
ဖရာပ် (ผราป์) [พะราบ]น.นกพิราบ.
ဖရာံ (ผราํ) [พะราม]น.เปลือกไม้ชนิดหนึ่งเป็นเครื่องยา.
ဖရာဲ (ผราย) [พะราย] 1.ก.แยกออก,ทำให้แตกซุย เช่น บี้ก้อนดินให้แตก. 2.ก. (สำนวน)เสียแรง เช่น เสียแรงเลี้ยงลูกไม่ได้ดังใจ.
ဖရိပ် (ผริป์) [พะริบ]ก.กะพริบ(ตา).
ဖရဳ (ผรี) [พะรอย]ก.โปรยจากที่สูงเพื่อแยกเอาส่วนดี เช่น โปรยข้าวเปลือกให้ข้าวลีบปลิวออกไป.
ဖရဲ (ผรัว) ดู ဗရဲ
ဖရော် (ผโร์) [พะโรก]ว.พลุ้ย,ป่อง,ฉุ,บวม.
ဖရံက် (ผรํก์) [พะรอก]น.กะปิ,ปลาร้า.
ဖရံက်က (ผรํก์ก) [พะรอกกะ]น.ปลาร้า.
ဖရံက်ဂလောံ (ผรํก์คโลํ) [พะรอกแกฺ.โลฺม]น.ปลาเจ่า.
ဖရံက်ဓမၚ် (ผรํก์ธมง์) [พะรอกแทฺ.แมฺง]น.กะปิ.
ဖရံက်ဓဝါဲ (ผรํก์ธวาย) [พะรอกแทฺ.วฺาย]น.กะปิเคย.
ဖရိုတ် (ผริุต์) ดู ဗရိုတ်
ဖလာၚ်ယး (ผลาง์ยห์) [พะลาญแยฺ.ฺฮ]น.เช้าตรู่,รุ่งอรุณ,รุ่งสาง.
ဖလိၚ် (ผลิง์) [พะเลิญ]ก.ทำให้หลับ,กล่อม.
ဖလိၚ်စိုတ် (ผลิง์จิุต์) [พะเลิญจอด]ก.ทำให้เพลินใจ,รื่นรมย์ใจ.
ဖလုၚ် (ผลุง์) [พะเลิง]ก.ทำให้สูงขึ้น,หนุน.
ဖလုၚ်မာန (ผลุง์มาน) [พะเลิงแมฺ-าแนฺ.]ก.จองหอง,หยิ่งผยอง,ยโส.
ဖလုတ် (ผลุต์) [พะลุด]ก.หลุด,พลัดตก.
ဖလုတ်ခြာ (ผลุต์ขฺรา) [พะลุดคฺรา]ก.หลุด,พลัดตก.
ဖလေက် (ผเลก์) [พะลอจ]ก.ขยี้,ป่น,ทำให้ละเอียด.
ဖလဲ (ผลัว) [พะลัว]ก.ทำให้กว้าง,ขยาย.
ဖလိုက် (ผลิุก์) [พะลิาก]ก.เลิก,ถลก.
ဖဝက် (ผวก์) [พะวัก]ก.หิ้ว.
ဖအၚ် (ผอง์) [พะอัง]ก.อัง,ผิง,ปิ้ง,ผึ่ง.
ဖအာဲ (ผอาย) [พะอาย]ว.ร่าเริง,แจ่มใส.
ဖအာဲဖအာဲ (ผอายผอาย) [พะอายพะอาย]ว.ยิ้มแย้มแจ่มใส,ร่าเริง,เริงร่า.
ဖအုတ် (ผอุต์) [พะอุด]ก.หมักให้ได้รสเปรี้ยว,ทำให้เหม็นเปรี้ยว.
ဖအုမ် (ผอุม์) [พะอุม]ก.ก่อให้เป็นกอง,กอง.
ဖအုဲ (ผอุย) [พะอุย]ก.ทำให้เน่า,หมักให้เปื่อยเน่า เช่น หมักปุ๋ย.
ဖအောန် (ผโอน์) [พะโอน]ก.ผ่อน,ทำให้น้อยลง.
ဖအောဝ် (ผโอว์) [พะโอ]ก.ใช้ให้ทำ,สั่งให้ทำ.
ဖအံ (ผอํ) [พะออ.]ก.อาเจียน,ราก.
ဖအိုအ် (ผอิุอ์) [พะออ.]น.ไม้ระแนง.
ဖက် (ผก์) [พัก]ก.ผสมเข้าด้วยกัน.
ဖက်ပကာန် (ผก์ปกาน์) [พักปะกาน]ก.รวมเข้าด้วยกัน,ผสมเข้าด้วยกัน.
ဖတ်ဖတ် (ผต์ผต์) [พอดพอด]ว.โดยทันที,ทันควัน,ฉับพลัน,โดยเร็ว.
ဖန်တရေၚ် (ผน์ตเรง์) [พอนตะเรียง]ก.วางเป็นแถว,จัดเป็นแถว,จัดเป็นระเบียบ.
ဖန်ဖက် (ผน์ผก์) [พอนพัก]ก.จัดสรร,ปั่นส่วน,จัดแจง,จัดเตรียม,แบ่งสรร.
ဖမ် (ผม์) [พอม]น.กลอง.
ဖဝ်ရဂုတ် (ผว์รคุต์) [พอระกฺุด]น.นกกระปูด.
ဖဝ်ရဂိုန် (ผว์รคิุน์) [พอระเกิฺน] 1.น.เดือนสี่ทางจันทรคติ. 2.น.ต้นหัสคุณ.
ဖဟ် (ผห์) [พอ.ฮ]ว.คล้าย,เช่นกับ,เช่นกันกับ.ဖှ် ก็ว่า.
ဖါ (ผา) [พา]น.ขนุนป่า.
ဖါတ် (ผาต์) [พาด]ก.ผัด,ชลอ,หน่วง.
ဖါတ်နှာတ် (ผาต์นฺหาต์) [พาดนาด]ก.ผัดผ่อน,ชลอ,หน่วง.
ဖါပ် (ผาป์) [พาบ]ก.เลี้ยงดู,เลี้ยงข้าวปลา.
ဖါပ်ဗစ (ผาป์พจ) [พาบแปฺ.เจีย.]ก.เลี้ยงดู,เลี้ยงข้าวปลาอาหาร.
ဖါဲ (ผาย) [พาย] 1.ก.แหวก. 2.ก.กวัก เช่น ဖါဲတဲ กวักมือ. 3.น.ข้าง,ด้าน,ฝ่าย,ฝั่ง,พวก.
ဖါဲဗလေတ် (ผายพเลต์) [พายแปฺ.เลฺด]ก.หลีกเลี่ยง,หลบหลีก.
ဖိ (ผิ) [พิ]ว.เพลิน,เริงร่า.
ဖိဖိ (ผิผิ) [พิพิ] 1.ร่าเริง,เพลิดเพลิน. 2. (ไว)จังเลย,เหลือเกิน,เสียนี่กระไร.
ဖိဟ် (ผิห์) [พิฮ]น.วา(มาตราวัดระยะ).
ဖဳ (ผี) [พี]ก.เอาไปลอย.
ဖုၚ် (ผุง์) [เพิง]น.โทรศัพท์.
ဖုတ် (ผุต์) [พุด]ก.ฉีก,แยก,ทำลาย,กำจัด.
ဖုတ်ဖျိုတ် (ผุต์ผฺยิุต์) [พุดพฺยอด]ก.ทำให้เสียชื่อเสียง,ทำลาย.
ဖုတ်သရတ် (ผุต์สรต์) [พุดซะรอด]น.รถชนิดหนึ่ง.
ဖုန် (ผุน์) [พุน] 1.น.ฟูก,เบาะ. 2.น.โทรศัพท์.
ဖုန်သဍဳ (ผุน์สฑี) [พุนซะดี]น.เครื่องปูนอน(ใช้กับพระสงฆ์).
ဖုပ္ဖာ (ผุปฺผา) [พุบพา]น.บุปผา,ดอกไม้.
ဖုမ် (ผุม์) [พุม] 1.ก.อาบ(น้ำ). 2.ว.หล่อ,สวย,ภูมิฐาน,ดูมีบุคลิกดี.ဖုံ ก็ว่า.
ဖုံပၠဳ (ผุํปฺลี) [พุมปฺลอย]ก.เช็ดตัวด้วยผ้าเปียก.
ဖုံဗလိုပ် (ผุํพลิุป์) [พุมแปฺ.เลิฺบ]ก.รดน้ำดำหัว,อาบ(น้ำมนต์).
ဖုဲ (ผุย) [พุย]ก.คลุก,เคล้า,ทำให้เข้ากัน.
ဖုဲဖနဴ (ผุยผเนา) [พุยพะนาว]ก.คลุกเคล้า,ผสมให้เข้ากัน,คลุกให้เข้ากัน,
ဖုဲဖက် (ผุยผก์) [พุยพัก]ก.ผสมกัน,คลุกเคล้า,คบหา.
ဖေက် (เผก์) [พอจ]ก.กลัว.
ဖေက်ကမၠ (เผก์กมฺล) [พอจกอมละ]ก.เกรง,ขาม.
ဖေက်ဂၟံက် (เผก์คฺมํก์) [พอจแกฺ.มฺอก]ก.หวาดกลัว,หวาดผวา.ว.น่ากลัว.
ဖေက်စမြိုၚ် (เผก์จมฺริุง์) [พอจจอมริาง]ก.หวาดกลัว.ว.น่ากลัว.
ဖေက်ဒည (เผก์ทญ) [พอจแตฺ.แญฺ.]ก.เกรงขาม,เกรงกลัว.
ဖေၚ် (เผง์) [เพียง] 1.น.เสื้อคลุม,เสื้อครุย. 2.ก.โพก เช่น โพกผ้า.
ဖေအ် (เผอ์) [เพ.]น.ตัวนาก.
ဖေံဍာ် (เผํฑา์) [เพ.ดาจ]น.นาก.
ဖဲ (ผัว) [พัว]ก.อิ่ม
ဖဲဂၞဴ (ผัวคฺเนา) [พัวแกฺ.แนฺ-า]ก.อิ่มท้อง.
ဖဲလဲ (ผัวลัว) [พัวลัว]ก.อิ่มหน่ำ,อิ่มหมีพีมัน.
ဖေါက်ဖေါက် (โผก์โผก์) [โพกโพก]ว. (น้ำตาร่วง)เผาะ ๆ.
ဖေါၚ် (โผง์) [โพง]ว.เนือง ๆ.
ဖေါၚ်ဖောၚ် (โผง์โผง์) [โพงโพง]ว.โดยเนือง ๆ,โดยลำดับ.
ဖေါတ်ဖေါတ် (โผต์โผต์) [โพดโพด]ว.คำเลียนเสียงอย่างลมพัด,เสียงผายลม.
ဖေါဝ် (โผว์) [โพ]ว.เปื่อย.
ဖေါဝ်လာဲ (โผว์ลาย) [โพลฺาย]ว.เปื่อย,ยุ่ย,เละ.
ဖေါအ် (โผอ์) [โพ.] 1.ก.งอกงาม,เจริญเติบโต. 2.ว.อวบ.
ဖဴ (เผา) [พาว] 1.น.ครัว,เตาไฟ. 2.ว.ร่วมกัน,ร่วมกับ,พร้อมกัน.
ဖံ (ผํ) [พอม]น.กลอง.
ဖံကၞက် (ผํกฺนก์) [พอมกะนัก]น.กลองต่าง ๆ
ဖံကနာဲ (ผํกนาย) [พอมกะนาย]น.กลองรำมะนา.
ဖံကၠေဝ် (ผํกฺเลว์) [พอมเกฺล]น.กลองแขก.
ဖံက်သေဝ် (ผํก์เสว์) [พอกเซ]น.แม่ค้า,พ่อค้า.
ဖံၚ် (ผํง์) [พอง]น.แพ.
ဖံစိန် (ผํจิน์) [พอมจิน]น.กลองจีน
ဖံဍိက်ကျာ် (ผํฑิก์กฺยา์) [พอมเดิจกฺยาจ]น.กลองกาน้ำ
ဖံဒုတ်တြဘိ (ผํทุต์ตฺรภิ) [พอมตฺุดตฺระพิฺ]น.กลองมโหระทึก.
ဖံပနံၚ် (ผํปนํง์) [พอมปะนอง]น.บัณเฑาะว์
ဖံမုက်မွဲ (ผํมุก์มฺวัว) [พอมเมิฺงมัฺว]น.กลองหน้าเดียว.
ဖံရာဇါဘိသေခ (ผํราชาภิเสข) [พอมแรฺ-าแจฺ-าตอย.เซคะ]น.กลองใช้ในพิธีราชาภิเสก.
ဖံရာဇါပသေက် (ผํราชาปเสก์) [พอมแรฺ-าแจฺ-าปะเซียก]น.กลองใช้ในพิธีราชาภิเสก.
ဖံရာဇါဗျုဟ (ผํราชาพฺยุห) [พอมแรฺ-าแจฺ-าพฺยุฮะ]น.กลองใช้ในการออกรบ,กลองศึก.
ဖံရာဇါသေဏၚ်္ဂ (ผํราชาเสณง์ฺค) [พอมแรฺ-าแจฺ-าเซนังแกฺ.]น.กลองใช้ในการสวนสนาม.
ဖံသိၚ်ဃဵု (ผํสิง์เฆอ̂) [พอมเซิญเคฺอ]น.กลองสิงหล.
ဖံဟဝ် (ผํหว์) [พอมฮอ]น.กลองที่อยู่บนหอ.
ဖံအလုံဗဵု (ผํอลุํเพอ̂) [พอมอะลฺุมเปฺอ]น.กลองกาน้ำ.
ဖိုၚ်ကၠ (ผิุง์กฺล) [พิางกฺละ]น.ตัวบึ้ง.
ဖိုၚ်ဇါ (ผิุง์ชา) [พิางแจฺ-า]น.ใยแมลงมุม.
ဖိုတ် (ผิุต์) [พอด]ก.แยกจากกัน.
ဖိုတ်လယိုတ် (ผิุต์ลยิุต์) [พอดแลฺ.เยฺิด]ก.ระงับ,ตัดออก,ทำให้หยุด.
ဖိုလ် (ผิุล์) [พอ]น.ผล,ผลานิสงส์.
ဖဵု (เผอ̂) [พอ]น.ผล,ผลานิสงส์.
ဖျဖျ (ผฺยผฺย) [พฺยะพฺยะ]ว.คำเลียนเสียง แฉะ ๆ,แหมะ ๆ.
ဖျန် (ผฺยน์) [พฺยอน]ก.สั่ง.
ဖျပ် (ผฺยป์) [พฺยอบ]ก.ต่อ,ประสาน,เชื่อม,ควบ,กล้ำ,ผสม.
ဖျပ်ပြာပ် (ผฺยป์ปฺราป์) [พฺยอบปฺราบ]ก.เชื่อม,ประสาน,ต่อ.
ဖျပ်ဖရာပ် (ผฺยป์ผราป์) [พฺยอบพะราบ]ว.เหมาะกับ,พอเหมาะ,พอดี.
ဖျဝ် (ผฺยว์) [พฺยอ]ก.ถ่อม,น้อม,ทำให้ต่ำลง.
ဖျဝ်စိုတ် (ผฺยว์จิุต์) [พฺยอจอด]ก.น้อมใจ,ถ่อมตัว,ลดทิฐิ.
ဖျာ (ผฺยา) [พฺยา]น.ตลาด.
ဖျာ် (ผฺยา์) [พฺยาจ]ก.พราก,แยกออก,แบ่งออก.
ဖျာတရဴ (ผฺยาตเรา) [พฺยาตะราว]ก.ผัดเพี้ยน,ชะลอ,หยุดพัก,หน่วงเหนี่ยว,พักเหนื่อย.
ဖျာံ (ผฺยาํ) ดู ဖျီု
ဖျာံဖအံ (ผฺยาํผอํ) ดู ဖျီုဖအံ
ဖျဳ (ผฺยี) [พฺยี] 1.ว.เป็นประกาย,แพรวพราย. 2.ก.เคลื่อนไหว,ไหว,กระดิก.
ဖျဳဖျဳ (ผฺยีผฺยี) [พฺยีพฺยี]ว.เป็นประกาย,แพรวพราย,ระยิบระยับ.
ဖျဳလလဳ (ผฺยีลลี) [พฺยีแลฺ.ลีฺ]น.สายฟ้า.
ဖျုက်ဖျတ် (ผฺยุก์ผฺยต์) [เพฺยิกพฺยอด]ก.ประจาน,นินทา,ว่าร้าย.
ဖျုက်ဖျာ် (ผฺยุก์ผฺยา์) [เพฺยิกพฺยาจ]ก.ติเตียน,นินทา,ยุยงให้แตกแยก.
ဖျုၚ် (ผฺยุง์) [เพฺยิง]ก.ทำให้ดื่ม,ป้อนน้ำป้อนนม เช่น ဖျုၚ်ဍာ် ให้ดื่มน้ำ.
ဖျုၚ်စိုတ် (ผฺยุง์จิุต์) [เพฺยิงจอด]ก.ทำให้พอใจ.
ဖျုန် (ผฺยุน์) [พฺยุน]น.เนื้อ.
ဖျုန်ကမောဝ် (ผฺยุน์กโมว์) [พฺยุนกะโม]น.กล้ามเนื้อ.
ဖျုန်ကၠေၚ် (ผฺยุน์กฺเลง์) [พฺยุนกฺลอญ]น.เนื้อติดมัน,เนื้อสามชั้น.
ဖျုန်ဂြိုဟ် (ผฺยุน์คฺริุห์) [พฺยุนเกฺฺรอ.ฮ]น.ตับ, (โบ)หัวใจ.
ဖျုန်တုတ် (ผฺยุน์ตุต์) [พฺยุนตุด]น.ผ้าในหูก.
ဖျုန်ပ္ဍူ (ผฺยุน์ปฺฑู) [พฺยุนปะดู]น.รอยช้ำ,ช้ำ,ช้ำเลือดช้ำหนอง.
ဖျေၚ် (ผฺเยง์) [เพฺยียง]ว.เฉียง,เอียง,ตะแคง.
ဖျေၚ်ဗၠိန် (ผฺเยง์พฺลิน์) [เพฺยียงปฺฺลิน]ก.หมุน,เลี่ยง,หลบ.
ဖျေၚ်မတ် (ผฺเยง์มต์) [เพฺยียงมฺอด]ก.เบือนหน้าหนี,หลบหน้า.
ဖျေဟ် (ผฺเยห์) [เพฺย.ฮ]ก.ทำให้ลง,เอาลง.
ဖျေဟ်က္ဍိုပ် (ผฺเยห์กฺฑิุป์) [เพฺย.ฮกะดาบ]ก.กราบ,ค้อมศีรษะลง.
ဖျေဟ်ကမ္မထာန် (ผฺเยห์กมฺมถาน์) [เพฺย.ฮกอมมะทาน]ก.เคลื่อนศพออกจากที่,ปลงศพ.
ဖျေဟ်စိုတ် (ผฺเยห์จิุต์) [เพฺย.ฮจอด] 1.ก.ไว้ใจ,เชื่อใจ. 2.ก.ปิด เช่น ဖျေဟ်ထဝ် ปิดทอง.
ဖျေဟ်ဒၞာဲ (ผฺเยห์ทฺนาย) [เพฺย.ฮแตฺ.นฺาย]ก.ตั้งภูมิลำเนา,ลงหลักปักฐาน,แต่งงาน.
ဖျေဟ်ဒပ် (ผฺเยห์ทป์) [เพฺย.ฮตฺอบ]ก.ตั้งค่าย,ตั้งทัพ.
ဖျေဟ်ပၞောန် (ผฺเยห์ปฺโนน์) [เพฺย.ฮปะโนน]ก.ตีเส้นบรรทัด.
ဖျေဟ်မာဲ (ผฺเยห์มาย) [เพฺย.ฮมฺาย]ก.ลงคะแนน,ออกเสียงเลือกตั้ง.
ဖျေဟ်မေတ္တာ (ผฺเยห์เมตฺตา) [เพฺย.ฮเมฺดตา]ก.แผ่เมตตา.
ဖျေဟ်လာပ် (ผฺเยห์ลาป์) [เพฺย.ฮลฺาบ]ก.ให้รางวัล,ตั้งรางวัล.
ဖျေဟ်အသမ် (ผฺเยห์อสม์) [เพฺย.ฮอะซอม]ก.บังคับ,ทรงบัญชา,มีคำสั่ง.
ဖျေဲ (ผฺเยัว) [เพฺยีย] 1.น.กะเพาะอาหาร(สัตว์),เหนียง,ที่บรรจุ. 2.น.มันมือเสือ.
ဖျုဲ (ผฺยุย) [พฺยุย]ก.เลื่อน,ขยับ,กระเถิบ.
ဖျေဲစၞာံ (ผฺเยัวจฺนาํ) [เพฺยียจะนาม]น.กระเป๋าหนัง.
ဖျေဲစါၚ် (ผฺเยัวจาง์) [เพฺยียจาญ]น.เหนี่ยงไก่.
ဖျေဲပၚန် (ผฺเยัวปงน์) [เพฺยียปะงอน]น.รังดูม,รูกระดูม.
ဖျေဲဖျေဲ (ผฺเยัวผฺเยัว) [เพฺยียเพฺยีย]ว.เป็นประกาย,แพรวพราย,วาววับ.
ဖျဲဖျဴ (ผฺยัวผฺเยา) [พฺยัวพฺยาว]ว.เป็นประกาย,วาววับ,แพรวพราย.
ဖျေဲဗဗေၚ် (ผฺเยัวพเพง์) [เพฺยียแปฺ.เปีฺยง]น.ถลกบาตร.
ဖျောန် (ผฺโยน์) [โพฺยน]ก.ย้อม เช่น ဖျောန်ယာတ် ย้อมผ้า.
ဖျောန်စိုတ် (ผฺโยน์จิุต์) [โพฺยนจอด]ก.ทำใจให้แข็งแกร่ง,ย้อมใจ.
ဖျောမ် (ผฺโยม์) [โพฺยม]ก.รา(ไฟ),ระงับ,ทำให้เบาบาง.
ဖျောဝ် (ผฺโยว์) [โพฺย]น.เปราะหอม.
ဖျောဟ် (ผฺโยห์) [โพฺย.ฮ]ว.ซีด,ซูบ.
ဖျဴ (ผฺเยา) [พฺยาว]ก.นำกลับ.
ဖျဴလက် (ผฺเยาลก์) [พฺยาวแลฺก]ก.แช่งด่า,ด่าว่า.
ဖျိုက် (ผฺยิุก์) [พฺยิาก]ก.รื่นรมย์,สำราญ,เพลิน.
ဖျိုတ် (ผฺยิุต์) [พฺยอด]ว. (รส)ฝาด.
ဖျိန် (ผฺยิน์) [พฺยิน]ก.ทำให้สุกด้วยการหุงหรือต้ม,หุงต้ม.
ဖျိုန် (ผฺยิุน์) [พฺยอน]ก.เวน,โอน,มอบ.
ဖျိုန်ကဵု (ผฺยิุน์เกอ̂) [พฺยอนกอ]ก.ยกให้,มอบให้.
ဖျီု (ผฺยิํุ) [พฺยาม]ก.ป้อน.
ဖျီုဖ္အံ (ผฺยิํุผฺอํ) [พฺยามผะออ.]ก.เลี้ยงดู,ป้อนข้าวป้อนน้ำ.
ဖျီုလဟက် (ผฺยิํุลหก์) [พฺยิามแลฺ.แฮก]ก.ใส่บังเหียน.
ဖျိုဝ် (ผฺยิุว์) [พฺยอ] 1.ก.จักจี้. 2.ว.ขี้นใจ,แคล่วคล่อง.
ဖျိုဟ် (ผฺยิุห์) [พฺยอ.ฮ]ว.ซีด,ซูบ.
ဖြုၚ် (ผฺรุง์) [เพฺริง]น.โพรง,รู.
ဖြံက် (ผฺรํก์) [พะรอก]น.กะปิ.
ဖြံက်ဂမၚ် (ผฺรํก์คมง์) [พะรอกแกฺ.แมฺง]น.กะปิ.
ဖၠိုပ် (ผฺลิุป์) [พะลาบ]ว.สะเพร่า,พลั้งพลาด.