ฉีก

ดูเพิ่ม: ฉก และ ฉุก

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 拆; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขิน ᩈᩦ᩠ᨠ (สีก), ภาษาลาว ສີກ (สีก) หรือ ຈີກ (จีก), ภาษาไทลื้อ ᦉᦲᧅᧈ (สี่ก), ภาษาไทดำ ꪊꪲꪀ (จิก), ภาษาไทใหญ่ သိၵ်ႇ (สิ่ก), ภาษาพ่าเก ꩬိက် (สิก์) หรือ ꩡိက် (จิก์), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜀𑜫 (สิก์) ，ภาษาจ้วงใต้ ciek（เซียก），ภาษาจ้วงเหนือ cik（ซีก）

การแบ่งพยางค์		ฉีก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chìik
	ราชบัณฑิตยสภา	chik
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕʰiːk̚˨˩/^{(สัมผัส)}

ฉีก (คำอาการนาม การฉีก)