ฉีก

ดูเพิ่ม: ฉก และ ฉุก

ภาษาไทย

ยืมมาจากจีนยุคกลาง 拆; ร่วมเชื้อสายกับเขิน ᩈᩦ᩠ᨠ (สีก), ลาว ສີກ (สีก) หรือ ຈີກ (จีก), ไทลื้อ ᦉᦲᧅᧈ (สี่ก), ไทดำ ꪊꪲꪀ (จิก), ไทใหญ่ သိၵ်ႇ (สิ่ก), พ่าเก ꩬိက် (สิก์) หรือ ꩡိက် (จิก์), อาหม 𑜏𑜢𑜀𑜫 (สิก์) ，ภาษาจ้วงใต้ ciek（เซียก），ภาษาจ้วงเหนือ cik（ซีก）

การแบ่งพยางค์		ฉีก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chìik
	ราชบัณฑิตยสภา	chik
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕʰiːk̚˨˩/^{(สัมผัส)}

ฉีก (คำอาการนาม การฉีก)