ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาบาลี จริยา ญ.; เทียบภาษาสันสกฤต चर्या (จรฺยา)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์จะ-ริ-ยา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjà-rí-yaa
ราชบัณฑิตยสภาcha-ri-ya
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕa˨˩.ri˦˥.jaː˧/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

จริยา

  1. ความประพฤติ, กิริยาที่ควรประพฤติ

คำประสม แก้ไข

ดูเพิ่ม แก้ไข

ภาษาบาลี แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

จริย +‎ อา หรือ จรฺ +‎ อิย +‎ อา

คำนาม แก้ไข

จริยา ญ.

  1. ความประพฤติ, กิริยาที่ควรประพฤติ

การผันรูป แก้ไข